เรื่องเสียว ฝืน 13 ของคุณ ซุ่ม

เจ้าของบทประพันธ์ คุณ ซุ่ม ฝืน 13 ตอนไหนๆก็ไหนๆ................................ ..............................“เฮ้ย......พี่ดานี่...โอะ...โฮ้ววววว…ซีดดด….อาาหห” พร้อมกับเสียงอุทานด้วยความตกใจของจักร์วิทย์ ก็เป็นจังหวะสุดท้ายจากการเร่งสาวท่อนเอ็นที่กำลังตั้งโด่ของเขา พร้อมการพุ่งกระฉูดของน้ำว่าวจากด้านในอย่างรุนแรงซึ่งเกิดจากการกระสันต์ของอารมย์ เพราะภาพการบรรเลงเพลงสวาทของหญิงชายในจอโทรทัศน์ซึ่งเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่า สาวสวยที่กำลังแอ่นก้นขาวๆส่ายสะโพกรับการกระเด้าแทงอย่างรุนแรงในจอคือพี่ สาวแท้ๆของตน แม้จะตกใจเป็นอย่างยิ่งจนสมองสับสนคิดอะไรไม่ออก แต่ภาพที่ยังคงปรากฎเบื้องหน้าเขาขณะนี้นั้นทำเอาจักร์วิทย์ไม่สามารถขยับ เขยื้อนร่างกายส่วนอื่นๆได้เลยแม้กระทั้งฝ่ามือที่ยังคงกำดุ้นเอ็นท่อน เขื่องของเขาไว้ เพราะตอนนี้แม้ว่าญาดาจะบรรลุความเสียวกระสันต์จากการร่วมรักครั้งแรกในชีวิตไปแล้ว กับชายที่เป็นเพื่อนสนิทของคู่หมั้นเธอ แต่เธอยังคงเชิดหน้าสูดปากร้องครางด้วยความเสียวซ่านที่สุดในชีวิตพร้อมกับ แอ่นก้นอวบๆที่ขาวผ่องกลมกลึงของเธอบดอัดเข้ากับดุ้นเอ็นของเก่งจนแนบติดกับ แผ่นท้องของชายหนุ่ม ความรุนแรงของมันทำให้แก้มก้นขาวๆที่กระฉับแข็งได้รูปทั้งสองข้างปริแยกย่นจากกันอย่างเห็นได้ชัดเจน จนเมื่อทั้งสองคนลดอาการเกร็งของร่างกายลงโดยที่ฝ่ายชายในจอโทรทัศน์ล้มตัว ซบร่างไปบนแผ่นหลังของหญิงสาวที่ยังคงมีชุดราตรีคลุ่มอยู่เพื่อผ่อนคลายความ เหนื่อยอ่อน จักร์วิทย์จึงปิดโทรทัศน์พร้อมใช้กระดาษเท็ดชู่ข้างตัวทำความสำอาดท่อนเอ็น ของตัวเองช้าๆพร้อมกับความสับสนมึนงงต่อเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป จักร์วิทย์นิ่งเงียบตลอดเวลาที่นั่งเช็ดลำลึงของตัวจนเสร็จจากนั้นเข้าจึงลุกขึ้นก้าวเดินออกจากห้องพร้อมกับขับรถกลับบ้านทันที ขอย้อนภาพกลับไปในเวลาไล่เลี่ยกัน................................สุพจน์ ภายหลังจากรู้ว่าเขาพลาดโอกาสสำคัญในการลิ้มรสสวาทของเมียเพื่อคนสวยแล้ว เขาก็เลยขับรถไปนั่งที่ร้านเงียบๆแห่งหนึ่งเพื่อรอเวลาไม่ให้ ญาดา คู่หมั่นของเขาสงสัยถ้าหากเขาจะออกไปรอที่ร้านแถวสีลมตามที่นัดแนะกันไว้ก่อนล่วงหน้า เขารอนั่งกินเบียร์พร้อมกับโทษตัวเองที่ปล่อยโอกาสงามๆอย่างนี้ออกไปเป็นการฆ่าเวลา “ไอ่ห่าเอ๊ย...เราแม่งโง่ฉิบหายปล่อยน้องแพรกลับไปได้ไงว่ะ......เอ...หรือว่าไอ้เก่งมันรู้ตัวว่ะ” คิดแล้วเขาถึงกับรู้สึกกังวลขึ้นมาเพราะกลัวว่าเพื่อจะจับได้ซึ่งจะทำให้เกิดความหมางใจกันแน่ “คงไม่นะ.....เห็นบอกว่าน้องแพรจะกลับเองนี่หว่า…แล้วไอ้เก่งมันก็ไม่มีปฎิ กิริยาอะไรกับเรานี่.....เฮออ....อดเลยกู...........แล้วนี้แพรกลับไปทั้ง อย่างนี้คงนอนเงิ่ยนที่บ้านตายห่าเลย” อนิจจา....ทั้งเก่งและสุพจน์ตอนนี้ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่า สาวสวยในสังคมไฮโซชั้นสูงกำลังถูกคนรถเฒ่าตัวแซบจบก้นกดแอ่นสวนสู้การกระเด้าแทงอย่างรุนแรงอยู่ในรถของตัวเอง และที่ร้ายที่สุดสำหรับสุพจน์นอกจากจะไม่ได้ลิ้มรสสวาทจากเมียสาวเพื่อนแล้ว ตอนนี้คู่หมั้นคนสวยของเขากำลังโก้งโค้งแอ่นก้นขาวผ่องอ้ากลีบขาวอวบอูมอม หัวถอกเข้าไปแล้วครึ่งหัว รอเพียงการการกดแทรกแหวกโพรงสวาทเพื่อเปิดบริสุทธิ์อยู่ในคอนโดหรูที่เขาเตรียมการขึ้นเองโดยเฉพาะ “อ้าว....อยู่กันสองคนเองเหรือครับ..แล้วน้องดากับไอ้เก่งยังไม่มากันเหรือ” สุพจน์เอ่ยถามสองนักศึกษาสาวทั้งสองคนเมื่อเขาเข้าไปในร้านที่เป็นจุดนัดหมาย “ค่ะพี่......เดี๋ยวพี่ดาคงจะใกล้ถึงแล้วเพราะขับรถออกตามออกมาติดๆ...แต่พี่เก่งนี้ซิค่ะออกมาก่อนตั้งนานไม่รู้ไปไหนยังไม่ถึงสักที” สาวแนนเอ่ยตอบพร้อมบอกภาพเหตุการณ์ลำดับการเดินทางของเพื่อนรัก และ คู่หมั้นสาวของเขาให้ฟัง สุพจน์ได้ฟังดังนั้นก็ไม่ได้รู้สึกเฉลียวใจเลยซักนิดเพราะทั้งคู่ไม่ได้ออกมาด้วยกัน “งั้นเราสั่งอะไรมากินกันก่อนดีกว่า....เมื่อกี้ในงานพี่ไม่ได้ทานอะไรเลย...เอานี้เมนูครับ” พร้อมกับคำพูดสุพจน์รับเมนูจากบ๋อยที่กำลังเดินเข้ามาหายื่นให้แก่นักศึกษาสาวทั้งสองคน ทั้งสามนั่งกินอาหารพร้อมเหล้าชั้นดีซึ่งสองสาวก็กินพร้อมกับเขาด้วยโดยเธอทั้งคู่ดื่มมันอย่างคุ้นเคย ตามแบบฉบับนักศึกษายุกต์ใหม่............ทั้งหมดดื่มกินกันอย่างสนุกสนานแม้แต่สุพจน์เองก็ไม่รู้สึกตัวจนเวลาผ่านไปเนินนาน “เออ.....พี่พจน์...ขาาา...ทำไม...เออ...พี่เก่งกับพี่ดา......ยังไม่มาสักที” เสียงของสาวแนนเอ่ยขึ้นพร้อมกับคำถาม สุพจน์หันไปมองคนพูดก็เห็นว่าทั้งสองคนแม้จะไม่ถึงกับเมา แต่ใบหน้าทั้งคู่กลับแดงก่ำเปลือกตาปรือๆเล็กน้อยส่งสายตาฉ่ำเยิ้มมายังเขา “นั่นซิครับ” เขากล่าวตอบด้วยความสงสัยพร้อมกับยกนาฬิกาขึ้นดู “อุ้ยตายละ...จะตีสองแล้วเหรือ.....เดี๋ยวพี่โทรศัพท์หาญาดาเค้าแป๊ปนะครับ” พร้อมกับพูดสุพจน์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาคู่หมั้นคนสวยทันที แต่ยังไม่ทันที่สัญญาณต่อโทรศัพท์จะดังขึ้นสาวเชอรรี่ก็สวนขึ้นมาทันทีว่า “พี่พจจจจจน์.....ขาาาา... เชอรรี่ว่าพี่ดาคงกลับไปนอนแล้วละค่ะ.......ตีสองกว่าเข้าไปแล้วววว....สงสัยคงเหนื่อย อีกอย่างเห็นพี่มากับพี่เก่งก็เลยไม่ได้โทรมาบอก...เดี๋ยวก็โดนเอ็ดเอาหรอก...โทรไปตอนหลับๆ” “ช่ายยยยย...เมือ่กี้ตอนออกมาแนนก็เห็นหาวหวอดๆ” สาวแนนพูดเสริมเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงของอาการมึนๆสนุกสนาน ทั้งๆที่เธอเองก็จำไม่ได้ว่าญาดาแสดงอาการเหนื่อยหรือไม่ “แล้วววว..เช..เชอรี่ก็ว่าพี่เก่งงงง..คงไปนอนกอดเมียที่บ้านแล้ว...เห็นบอกไม่สบายเหมือนกันนี่...แถมเมียยังสวยอีกต่างหากเนอะแนน” คำว่าเก่งกำลังนอนกอดเมียทำให้สุพจน์มโนภาพถึงเรือนร่างอันแสนสวยของแพรวา ที่นอนแผ่หราอ้าขาออกอยู่บนเตียงโดยมีร่างของเก่งเกยทับด้านบน ซบใบหน้าซุกไซ้ทรวงอกขาวผ่องของเธอ ช่วงล่างลำตัวของสามีเธอกำลังแทรกอยู่กลางหว่างขาทั้งสองข้างกดกระเด้าบั้นเอวสาวท่อนเอ็นเข้าออกร่องหรืบอย่างดุดัน ซึ่งจริงๆน่าจะเป็นเขาแทน “พี่พจน์ขาา....ทามมายเงียบปายเลยลาค้าาาา” เสียงเชอรรี่กระเซ้าต่อ” สุพจน์จ้องสายตาไปยังสาวน้อยวัยอวบอั๋นที่มองจ้องตาเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้มเปลือกตาปลือไปตามฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ “เออ....จะกลับกันยังครับสองสาว…….ถ้ายังไม่เมาไปร้องคาราโอเกะต่อกันไหมครับ” สุพจน์เอ่ยถามโดยหันไปมองใบหน้าของแนน หญิงสาวอีกคนที่ตอนนี้เธอนั่งโยกตัวไปมาตามจังหวะดนตรีในร้านที่เริ่มคึกคักขึ้น หน้าออกขนาดลูกซาลาเปาที่อัดแน่นแข็งตึงอยู่ภายในเสื้อนักศึกษารัดรูปที่มันย้ายไปมาพร้อมทรวงอกของหล่อนที่โยกไปมาตามจังหวะของเธอ ทำเอาสุพจน์ซึ่งกำลังหันไปมองเธอถึงกับต้องนั่งไขว้ขาบีบเจ้าหนูของเขาไม่ ให้มันขยับตัวพองขึ้นจากเดิมเพราะภายหลังจากที่สุพนจ์มโนภาพการร่วมรักของ แพรวากับสามี เจ้าสิ่งที่อยู่ในกางเกงเขาก็มีอาการสั่นไหว “ไปไหมแนน........วันนี้พี่แฟรงค์แฟนเราเขาอนุญาตให้เที่ยวได้ 1 คืน” “ไปซิ...มีเจ้ามือแล้วนี้...พี่บอยก็ไม่อยู่ด้วย........ไปยังค่ะพี่พจน์” “งั้นไปกันเลยครับ....พี่จ่ายตั้งให้แล้ว” พูดจบสุพจน์ก็ลุกขึ้นรอให้หญิงสาวทั้งสองคนลุกตามแล้วบอกให้ทั้งคู่เดินนำหน้าเขาออกจากร้าน “เจอกันที่ร้าน บิ๊ก เอ๊กโค่ แถวหลังสวนน๊ะ....รู้จักไหมครับ” “ค่ะพี่.....แล้วเจอกัน” แนนหันมาตอบสุพจน์ขณะเดินคู่ไปกับเชอรรี่นำหน้าเขาเพื่อเดินไปที่รถโดยไม่ได้หันมามองชายหนุ่ม ขณะที่สุพจน์เดินตามด้านหลังของหญิงสาวทั้งสองคน ความรู้สึกเงี่ยนที่สะสมมาตั้งแต่เตรียมตัวหาความสำราญกับเมียคนสวยของเพื่อนแล้วไม่ได้เอา กับภาพร้องครวญครางของเธอผู้นั้นขณะกำลังร่วมรักกับสามี และภาพหน้าอกน้อยๆคู่งามที่ดันสาบเสื้อนักศึกษาจนโป่งพองออกมายักย้ายส่ายไปตามจังหวะโยกไปมาของแนนเมื่อกี้ ทำเอาดุ้นน้อยๆในกางเกงของเขาที่เพิ่งสงบไปเมื่อครู่จากการนั่งไขว้ขาบีบกันไว้ เริ้มมีการขยับไหวพองออกช้าๆ ชุดนักศึกษาที่ทั้งสองใส่นั้นก็ตามแบบสมัยนิยมที่วัยรุ่นทั่วไปสวมใส่ หากแต่สิ่งที่นอกเหนือไปจากชุดปกติทั่วที่เน้นเข้ารูปทรงโดยเฉพาะกระโปรงของเธอทั้งคู่ที่สวมใส่นั้น ในยามปกติใครได้เห็นก็ต้องเหลียวหลังมองไปตามๆกัน ก็เพราะการที่เธอทั้งคู่นั้นจัดได้ว่าทางบ้านมีฐานะเลี้ยงดูอย่างดีจึงมีรถยนต์ส่วนตัวใช้กันจึงไม่กลัวอันตรายจากพวกหื่นกามบนท้องถนน เพียงแต่วันนี้แนนอาศัยรถของเชอรรี่มาแล้วทิ้งรถของตัวเองไว้ที่บ้านเพราะต้องมางานเลี้ยงด้วยกัน ทั้งคู่จึงสวมใส่กระโปรงที่สั้นเต่อเพื่ออวดโชว์ลำขาขาวเนียนเรียวงามได้รูปกลมกลึง อีกทั้งยังผ่ากลางกระโปรงเปิดเผยลึกขึ้นไปเกือบถึงก้นงอนๆเห็นเนื้อในที่อวบแน่นขาวเหมือนหยวกกล้วยของต้นขาขาวผ่องอีกด้วย ยิ่งกระโปรงตัวดีที่สวมใส่นั้นรัดเข้ารูปแบบตึงเปรี๊ยะด้วยแล้วจึงทำให้เห็นเอวคอดกิ่ว สะโพกผายโค้งรับกับเอวและขาเรียวๆ จังหวะก้าวเดินของแต่ละนางเฉิดฉายเหมือนนางแบบบนแคตวอล์คไขว้สลับไปมา ยิ่งทำให้ก้นงอนกลมๆของเธอทั้งคู่สะบัดไปมาซ้ายขวายักย้ายไปตามแรงบิดสะโพก สุพจน์มองตามจังหวัดเดินบิดสะโพกเหมือนคนยักคิ้วไปมาเบื้องหน้าแล้ว อารมย์กระสันต์สวาทภายในของเขาที่อัดอั้นอยู่นั้นเริ่มปะทุขึ้นมาทันทีทันใด “เอ....จะล่อสองคนนี้ยังไงดีน๊า” ยังไม่ทันได้คำตอบทั้งหมดก็มาถึงรถที่จอดติดกัน “ถ้าน้องแนนกับเชอรี่ถึงก่อนบอกคนรับแขกว่าเอาห้องสูทนะบอกชื่อพี่ไปเพราะพี่เป็นเมมเบอร์อยู่” “ค่ะพี่พจน์” สุพจน์ไม่สนใจคำตอบกลับ เขาเปิดประตูรถขึ้นไปแล้วก็คิดแผนการเพื่อระบายความหงี่ที่มันปุดๆจนท่อนเอ็นในกางเกงเริ่มแข็งตัวตามขึ้มาทันที”