เรื่องเสียว ฝืน 58 ของคุณ ซุ่ม

เจ้าของบทประพันธ์ คุณ ซุ่ม

ตอนที่ 58

...............”วิทย์”.... เสียงร้องสะดุ้งหลุดลอดออกมาจากริมฝีปากคู่งามของญาดาอย่างรวดเร็ว พลันเมื่อสติของถูกปลุกขึ้นจากแสงแดดยามสายอันร้อนแรงที่กำลังสาดส่องปะทะ ใส่ใบหน้าอันสวยหวานของเธอ....
.........พร้อมๆกันกับเสียงร้องอุทาน ญาดาก็ถลึ่งพรวดชันร่างงามขึ้นด้วยแรงกระตุกรั้งอย่างรุนแรงอันเกิดมาจากมโน สติที่กริ่งเกรงว่าจะมีผู้ใดมาพานพบร่างเธอและน้องชายตัวดีอยู่ในห้องนอน เดียวกันในค่ำคืนที่ผ่านมา....หญิงสาวชาวูบไปทั่งตัวขณะดันร่างงามของเธอ ตั้งตรงขึ้น สองมือไขว่คว้าเข้าหาลำตัวที่ยังคงเปลือยเปล่าอย่างร้อนรนพร้อมๆกับพลิกตัว หมุนใบหน้าไปรอบๆเตียงนอนด้วยใจระส่ำ..
.......”เฮ้อ.....”...หญิงสาวถอน หายใจออกมาอย่างผ่อนคลายเมื่อพบว่าในห้องนอนของตนเองขณะนี้ไม่มีร่างอัน เปลือยเปล่าของน้องชายตัวแสบ.....มีเพียงเธออยู่คนเดียวเท่านั้นที่ยังกึ่ง นั่งกึ่งนอนโดยมีผ้าห่มผืนใหญ่ที่พลิกตัวลงไปกองบนหน้าตักปกคลุมห่อทับบดบัง ของสงวนอันแสนหวงไว้ ปล่อยให้ปทุมเนื้อเนินถันขาวผ่องอร่ามตาขยับกระเพื่อมอย่างแผ่วเบาขึ้นลงๆ โดยมิได้สนใจแม้จะไม่มีสิ่งห่อหุ้มมันแต่อย่างใด
..........เพียงแค่ เสี้ยววินาทีหลังจากระยะโล่งใจ.....ความทรงจำต่างๆช่วงค่ำคืนที่ผ่าน มาระหว่างเธอและน้องชายร่วมสายเลือดก็หลั่งไหลทะยอยสาดซัดเข้าสู่จิตใจอย่าง ต่อเนื่อง...ความเสียวซ่านกระสันต์ใจที่ทำให้ร่างกายของเธอถึงกับสั่นเกร็ง กระตุกเร่าบิดไปบิดมาครั้งแล้วครั้งเล่า.....ความตื่นกลัวและปวดร้าวที่เธอ ต้องยินยอมพลีร่างให้กับบุรุษหนุ่มที่เป็นน้องแท้ๆในสายเลือดที่ทำให้เธอมิ อาจสกัดกั้นความรู้สึกแตกซ่านกระสานใจนับอย่างนับครั้งไม่ถ้วนโดยที่เธอไม่ เคยคาดคิดก็ทำเอาทำนบน้ำจากดวงตาคู่งามถึงกับหลั่งทะลักทะลายออกมาอย่างเกิน ห้ามใจ......ยิ่งคิดก็ยิ่งลาม.....ความหลังครั้งเก่ายิ่งต่อยาวย้อนกลับ ....จนมันเลยไปถึงความทรงจำระหว่างเธอและเก่ง....เพื่อนรักของสุพจฯคู่มั่น ของเธอเมื่อคืนก่อน....ที่ระเบิดอารมย์ใส่เรือนร่างเธอจนชาสั่นกับความ รู้สึกและได้ความสาวของเธอไปเป็นคนแรก....อย่างที่เธอไม่ต้องการ...
“ทำไม.. ทำไม....ฮือๆๆๆ”....ทุกสิ่งทุกอย่างในความคิดเหมือนถูกสะกดกั้นให้นิ่งงัน เมื่อญาดามิอาจทนฝืนความรู้สึกทั้งเสียใจ..และกริ่งเกรงกับเรื่องราวที่ผ่าน พ้นไปเพียงข้ามคืนจนถึงกับเผลอตัวยกฝ่ามือน้อยๆของเธอทั้งสองข้างหงายขึ้น ประกบใส่ใบหน้าที่เจิงนองไปด้วยน้ำตาร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อาจควบ คุม...
.............................หญิงสาวจมปลักกับความรู้สึกอย่าง เนิ่นนาน...ใบหน้าอาบโชกด้วยน้ำตาของวัยสาวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน....ยิ่ง หวนคิดถึงสุพจน์คนรักเธอ..เธอก็ยิ่งเสียใจอย่างสุดตัว....ทั่งกลัวเกรงถึง การล่วงรู้ของเขา..ทั้งกลัวเกรงต่อบาปกรรมที่เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้กับน้อง ชายในสายเลือด......ยิ่งคิดถึงอนาคตข้างหน้า..ญาดาก็ยิ่งแทบคลั่ง...เธอจะ มองหน้าสุพจน์ยัง.....เธอจะทำยังไงเมื่อเจอกับเก่ง....เธอจะทำอย่างไรเมื่อ เจอแพรวา..และเธอ....เธอจะทำยังไงเมื่อเธอต้องเจอน้องชายของเธอ............ คำถามต่างๆเวียนวนไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าและทุกคำถามเหล่านั้นก็เป็นคำถามที่เธอ มิอาจหาคำตอบได้.....หญิงสาวจมดิ่งกับความคิดย่างเนิ่นนาน.......นานจนน้ำตา ที่เคยเปียกโชกถึงกับเหือดแห้งจางหาย....เปล่าเลย......มิใช่เธอจะคลายความ โศกเศร้า....แต่ว่าเธอได้กลั่นมันออกมาจนน้ำจากดวงตาคู่งามไม่มีหลงเหลือ อยู่อีกเลยแม้นซักหยาดหยดเดียวต่างหาก.........
...........“ ห้อง...........”.....ญาดาสะดุ้งตื่นจากภวังก์อีกครั้ง...เมื่อความคิดที่วน เวียนซ้ำไปซ้ำมาครั้งแล้วครั้งเล่าสะดุดเข้ากับช่วงหนึ่งของความทรงจำเมื่อ ค่ำคืน.........ใช่แล้ว....พี่แพร..พี่แพรนัดเราไว้....ด้วยความสำนึกผิดต่อ แพรวา..ญาดาสลัดทิ้งความเจ็บปวดรวดร้าวและความขมขื่นจนคลายตัวลงได้อย่างไม่ รู้ตัว...หญิงสาวรีบยันร่างของตัวเองทั้งที่ยังเปลือยเปล่าขึ้นจากเตียงนอน ในทันที......แต่แค่เพียงฝ่าเท่าเรียวสวยแนบลงไปยืนบนพื้นห้อง.... ญาดาก็เสียววูบไปทั่วท้องน้อยอันแบนราบถึงกับหลุดอุทานออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
.............“ อุ้ย..อ..อื้ยยย”....หญิงสาวกระตุกสั่นเบาๆพลันที่ยืนเต็มตัวบนพื้นห้อง ..... เมื่อเมือกขาวขุ่นข้นหลั่งไหลเยิ้มฉ่ำออกมาจากร่องหรืบอย่างไม่คาดคิด...ทำ เอาเธอต้องรีบก้าวลงจากเตียงนอนแล้วรีบเกร็งสองขาเรียวสวยหนีบต้นขาอ่อนทั้ง สองข้างเข้าหากันให้ชิดติดกันแน่นแทบจะทันที ......ญาดารู้ว่ามันคืออะไร......เธอเม้มเรียวปากสวยคู่งามกันจนแน่น ....ขมิบรั้งทั้งเนินเนื้อและสองกลีบคู่งามอย่างรุนแรงจนมันลามไปถึงบั้น ท้ายอันกลมกลึงเกลี้ยงเกลาทางด้านหลัง.....สองปรีกอยก้นเนียนสวยหดกระชับ เข้าหากันอย่างเต็มที่ดังจะคาดคั้นเมือกขาวขุ่นข้นที่มีอยู่ในร่องเนื้อและ โพรงสวาทด้านในของตนเองให้หลุดไหลออกมาจากช่องทางและร่องหรืบให้หมดสิ้น ……..และเมื่อทุกอย่างจบลงจนเธอมั่นใจว่าน้ำรักของน้องชายไม่มีส่วนใดของมัน หลงเหลืออยู่อีกต่อไป...ญาดาก็กระโผลกระเผลก้าวเดินอย่างอ่อนแรงพาร่างงาม ของตนเองเดินตรงไปยังน้ำส่วนตัวในห้องนอนแห่งนั้น หมายชำระคราบไคลและเมือกเหนียวที่เธอยังรู้สึกว่ามันครอบคลุมไปทั่วทุกสัด ส่วนของเนื้อสาวให้มันจางหายไปจากกายเธอให้หมดสิ้น
...................... ขณะที่ญาดากำลังใช้สายน้ำจากฝักบัวอันร้อนแรงราดรดชำระล้างคราบไคล และความรู้สึกนึกผิดที่เกิดขึ้นภายในใจโดยเฉพาะที่มีต่อคู่หมั้นหนุ่มให้ออก หายไปจากร่างงามของเธอ.......หญิงสาวกลับไม่รู้เลยสักนิดว่าคู่หมั้นหนุ่ม ของตนเองนั้นเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา......ภายหลังจากที่ตาชด..คนรถเฒ่าตัวแสบ ได้เห็นเขาและเด็กสาวอีก 2 คน ภายในปั้มน้ำมันลงมาจากรถเก๋งส่วนตัวคันงามแล้ว.......เขาและเด็กสาวทั้งสอง มีอะเกิดขึ้นระหว่างค่ำคืนเดียวกันกับที่เธอยังคงโจนทะยานด้วยความ เสียวสุดกลั่นกับน้องชายตัวเอง...........................
............”เชอร์รี่กับแนน...แน่ใจนะครับ”
“ค..ค่ะ ”...คำตอบของสองสาวนักศึกษาผู้แสนสวยซึ่งหมายจะมีชื่อเสียงไว้โอ้อวดแก่ เพื่อนฝูงในมหาวิทยาลัยของตนเองดังออกมาอย่างติดๆคัดๆแทบจะพร้อมๆกัน...ทำ เอาหนุ่มเจ้าเล่ห์อย่างสุพจน์ถึงกับแอบยิ้มอย่างสมหวังอยู่ในใจ....โดยไม่ระ แคระคายเลยสักนิดว่าคู่หมั้นสาวคนสวยของเขานอกจากจะโดนเพื่อนรักกระหน่ำซัด ร่องหรืบอันแสนงาม จนมันลามตามไปถึงน้องชายของตัวเธอเองกระหน่ำซ้ำแทงอย่างอิ่มเอมกับความสาว และขาวสดจนสุดกลั่นในขณะนั้น.......
“..ถ้างั้น....ไปครับ...ลงจากรถกัน ได้แล้ว...คุณศักดิ์เขาคงรอต้อนรับเราอยู่.....เดี๋ยวจะได้คุยเรื่องงานกัน เลย” สุพจน์เอ่ยปากไปขณะที่เขาเองไม่ได้ทำท่าทางจะสนใจเลยว่าเสียงเรียกเชื้อเชิญ ให้เด็กสาวทั้งคู่ลงจากรถจะทำให้ทั้งสองคนทำตามเขาหรือไม่.........แล้วมัน ก็เป็นไปอย่างที่เขาคาดคะเนไว้ไม่มีผิดทั้งเชอร์รี่และสาวแนนต่างก็ยังคง นั่งนิ่งงันใจระส่ำอยู่กับที่กับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจไปแล้ว....จนกระทั่ง
“เชิญ ครับว่าที่ดาราและนางแบบคนสวยทั้งสองคน” สุพจน์เอ่ยปากอย่างเป็นกันเองอีกครั้งเมื่อเขาเดินอ้อมตัวรถทางด้านหลังแล้ว ทั้งมือซ้ายและมือขวาต่างก็จับที่ประตูรถทั้งด้านหน้าและด้านหลังเปิดประตู ของรถเก่งคันงามออกจนกว้างพอเพื่อให้นักศึกษาสาวทั้งสองคนได้ลงจากรถ.....
....................... ”...อ้าวเชิญๆๆครับคุณสุพจน์...แล้วก็น้องๆทั้งสองคน....พอดีผมจัดห้องไว้ คุยงานแล้ว...มาๆๆมาทางนี้ครับ” สุพจน์ยิ้มกริ่มแต่ก็ไม่ได้ทักทายตอบ..เขาหันไปมองหน้าเด็กสาวทั้งคู่ทาง ด้านหลังแล้วพยักหน้าผสมรอยยิ้มบางๆให้คนทั้งคู่บ่งบอกให้เธอทั้งสองคนเดิน ตามเขาและเจ้าของสถานที่เข้าไปในบ้านพักส่วนตัวสุดหรูที่แสดงถึงฐานะอันร่ำ รวยได้อย่างไม่มีที่ติ...
“ทางนี้ครับทางนี้........เชิญครับเชิญ...เอ่อ..น้อง..”
“นี่น้องแนน แล้วก็นี่น้องเชอร์รี่ครับคุณศักดิ์”
“สวัสดีครับ...น้องแนนแล้วก็น้องเชอร์รี่”
“ค.ค.ค่ะ..สวัดดีค่ะพี่ศักดิ์...เอ่อคือ”....
“สวย มากเลยทั้งสองคน...หยั่งงี้เหมาะเลยครับคุณพจน์...มีงานเข้ามาสองตัวเลย ตัวแรกเป็นสายการบินอีกตัวนึงเป็นของรถยนต์..อืม..จำไม่ได้ยี่ห้ออะไร เบนซ์ หรือ บีเอ็มก็ไม่รู้ เดี๋ยวต้องรอคุณชาญเขาอีกที”...
................ ทั้งแนนและเชอร์รี่ต่างก็เห็นคนชื่อศักดิ์ไม่ได้สนใจอะไรเลย...กลับพูด เรื่องงานทันทีขณะที่ทั้งศักดิ์ และ สุพจน์ต่างก็นั่งลงใกล้ๆกันบนโซฟาตัวงามขนาดใหญ่....ทำให้เด็กสาวทั้งสองคน ต่างคลายความกังวลและเขินอายใจที่ในตอนแรกคิดว่าคนชื่อศักดิ์จะเริ่มหาผล ประโยชน์จากตัวเธอทั้งคู่ในทันทีที่ทั้งสองได้เหยียบย่างเข้ามาในอณาเขตบ้าน พักของเขา
“อ้าวพี่ชาญหามาให้เหรอครับพี่ศักดิ์”....สุพจน์แสดงความเป็น กันเองมากขึ้นในสายตาของสองสาวเมื่อเขาเอ่ยเรียกคนชื่อศักดิ์แบบสนิทสนม....
“ครับ... โถ่คุณพจน์...ผมงานยุ่งจะตาย......ถ้าไม่ใช่ไอ้ชาญมาขอ ผมไม่เอาหรอกครับ...กลัวทำไม่ทัน...อ้าว..น้องแนนกับเชอร์รี่นั่งซิครับ ..ตามสบายเลยครับ”
“เอาน่าพี่..น้องแนนกับเชอร์รี่เขาจะได้มีโอกาสไงครับ.....เพราะงานของพี่ก็มีนางแบบอยู่แล้วนี้นา....ดีเลย..”
..............สองสาวต่างก็รีบก้มหน้าด้วยใจยังคงเขินอายและประหม่ำต่อชายชื่อศักดิ์เมื่อสุพจน์หันกลับมายิ้มให้เธอ
“เอ่อ นี่คุณพจน์ ผมขอตัวสักชั่วโมงนะครับ..พอดีจะออกไปธุระใกล้ๆนี่สักแป๊ป....คุณพจน์ก็ตาม สบายนะครับ..แล้วถ้าไอ้ชาญมันมาก็คุยเรื่องงานกับมันคร่าวๆไปก่อน....”
“อ้าวพี่..ไม่ทานขาวกันก่อนเหรอครับ....สั่งมาซะเต็มโต๊ะเลย”
“ไม่ ละผมทานแล้ว...เอ่อถ้าขาดเหลืออะไร คงตอบรบกวนคุณพจน์เดินออกไปบอกแม่บ้านทางด้านหลังด้วยนะครับ...เพราะปกติ แล้วแก่จะไม่เข้ามาในบ้านใหญ่นี้เกินสองทุ่ม ..พอดีแกอายุมากแล้วครับ ผมเลยไม่ค่อยใช้แก่...คนเก่าแก่สมัยพอ่ผมนะครับ......พอดีผมสั่งไว้แล้ว ...ตามสบายนะครับสองสาว..เดี๋ยวมาแป๊ปเดียว”
…….. “โอ้ย..ไม่หรอกพี่...แค่นี้ผมก็ทานไม่หมดแล้วครับ......เชิญพี่ตามสบายเลย ...เดี๋ยวถ้าพี่ชาญมาผมจะคุยกับแกคร่าวๆๆไปก่อนแล้วกันครับ”......
............. การตอบโต้ของสุพจน์ทำเอาทั้งแนนและเชอร์รี่ถึงกับงุนงง.ที่ชายชื่อศักดิ์พุด จบก็รีบเดินออกไปจากห้องทันทีโดยที่เขาไม่ได้คำพูดของสุพจน์ในประโยคหลังนี้ เลยแถม...ตลอดเวลาเขาก็ไม่มีทีท่าจะสนใจตัวเธอเลยสักนิดเดียว..ซึ่งต่างที่ ทั้งคู่ได้เคยคาดเดาอยู่ในใจจนตัวเองถึงกับเกร็งสั่นไปหมดพลันที่ปลายเท้า เหยียบลงเข้ากับพื้นถนนบ้านงามหลังใหญ่แห่งนี้
.............”พี่พจน์ค่ะ พี่ศักดิ์เค้า”
“โอ้ ย..ไม่มีอะไรหรอกครับน้องแนน...แกก็เป็นงี้แหละงานแกมากจริงๆ...พี่รับรอง ...มา..ทานอะไรกันดีกว่า..เดี๋ยวพี่ชาญแกคงมาถึงแหละ..มาๆๆ”………………..
…………………….” น้องแนน..น้องเชอร์รี่...อย่าคิดมากนะครับ...สำหรับพี่เรื่องเมื่อคนวานจบ แล้วก็จบเลย...และพี่ก็สัญญาว่าน้องทั้งคู่จะต้องได้อย่างที่ต้องการแน่นอน ......พี่รู้จักคุณศักดิ์มานานมาก เชื่อได้เลยครับ” สุพจน์พูดด้วยท่าทางปกติเหมือนไม่เคยมีเรื่องเกิดขึ้นระหว่างเขาและสองสาว เมื่อช่วงคำคืนที่ผ่านมา ชายหนุ่มพูดไปก็จิ้มกับแกล้มใส่เข้าปากเคี้ยวหงับๆไปอย่างสงบนิ่ง....ทำเอา ทั้งสองสาวถึงกับเริ่มผ่อนคลายลง.....
“ส่วนเรื่องคุณศักดิ์นะก็ไม่ต้องกังวล..นะครับไอ้เรื่องข้อตกลงที่เคยพูดกัน.....มันไม่ทุกครั้งเสมอไป....”
“หมาย... หมายความว่าไงค่ะพี่พจน์..” ทั้งเชอร์รี่และแนนต่างหน้าแดงซ่านไปด้วยความอายสุดตัวเมื่อได้ยินประโยคแรก ที่สุพจน์กล่าวขึ้นถึงเรื่องเมื่อคืน แต่สิ่งที่ทั้งสองสาวได้ยินตามมากลับทำให้ความเขินระอายใจของสองสาวแปล เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงและสนใจครุ่นคริดกับเรื่องราวใหม่นั้นแทน.....และก็ เป็นสาวเชอร์รี่ที่เป็นคนรีบชิงเอ่ยถามด้วยความสงสัยต่อคำพูดที่เธอและสาว แนนยังไม่แน่ใจต่อสิ่งที่เพิ่งเองได้ยิน และกำลังประหม่าใจกับเรื่องนั้นขึ้นทันที ก่อนที่สาวแนนจะเอ่ยถามคำถามนี้เหมือนกัน..เมื่อสุพจน์ค้างประโยคไว้แค่นั้น แล้วหันกลับไปรินวิสกี้ชั้นยอดใส่ลงแก้วแล้วยกขึ้นกระดกสายน้ำอันร้อนผ่าวลง สู่ลำคอแบบไม่ผสมอะไรเลยหายวับไปอย่างรวดเร็ว..
.......”อ๋อ...มันขึ้น กับว่าคุณศักดิ์แกอยู่อารมย์ไหนนะ....หลายครั้งแล้วที่แกสนับสนุนดารานางแบบ ให้ฟรีๆโดยไม่เคยทำในสิ่งที่เราคุยกันไว้....ถ้าหากแกถูกชะตานะ” ชายหนุ่มพูดจบก็เบือนใบหน้าหันมาชำเรืองสายให้แก่สองสาวที่กำลังนั่งนิ่งอ้า ปากหวออย่างท่าทางตกใจระคนตื่นเต้นแฝงไปด้วยความหวังน้อยๆที่เธอทั้งคู่จะ อยู่ในเกณฑ์นั้นเช่นกัน.......แล้วชายหนุ่มก็หันกลับไปละเลียดอิ่มเอมกับ อาหารบนโต๊ะเหมือนเดิม
“..มา..มาครับ..ทานกันก่อนเร็ว.......มามะ....ไม่ ต้องทำท่างงหรอกครับ.....พี่ว่าท่าทางแกจะถูกชะตาเราสองคนซะด้วยซิ....เห็น ชมว่าสวยแค่นั้นแล้วก็รีบเผ่นไปเลย..ฮ่าๆๆๆ”....เสียงหัวเราะอย่างเป็นกัน เองของสุพจน์..และคำเยินยอบ่งบอกความหมายนิดแบบนั้นทำเอาสองสาวรู้สึกโล่งใจ ขึ้นอย่างประหลาด....แล้วนึกดีใจภาวนาขอให้เป็นอย่างที่ชายหนุ่มต้องการ อย่างไม่รู้ตัว...
...........”ขืนช้าเดี๋ยวพี่ทานหมดนะเร็วครับ....ตาม สบายเลยรีบๆทานก่อนที่คุณชาญจะมาดีกว่า.....เดี๋ยวแกมาถึงถ้าเรารีบคุยราย ละเอียดจะได้กลับกัน..” สุพจน์พูดแบบรวบรัดเหมือนให้ความหวังแก่สองสาวที่จะได้อย่างที่คิดหวังโดย ไม่ต้องยอมพลีกายเรือนร่างของตนเองให้กับชายชื่อศักดิ์..โดยประโยค...ถ้าคุย กับคนชื่อชาญเสร็จเรียบร้อยได้ก่อนคนชื่อศักดิ์มา..ทั้งคู่ก็จะได้กลับออก จากบ้านหลังใหญ่แห่งนี้โดยปลอดภัย
....แล้ว.สองสาวก็ไม่รอให้สุพจน์ต้อง พูดซ้ำอีกต่อไป...ทั้งคู่ใช้ช้อนและซ้อมที่วางอยู่บนจานตรงหน้าตัวเองเข้า ร่วมรับประทานอาหารไปพร้อมๆกับสุพจน์ทันที
......ยิ่งทานก็ยิ่งลืม ..บรรยากาศที่คลายความกดดัน..และเสียงเพลงอันแสนไพเราะ...ทำเอาสองสาวหลงลืม กับสิ่งที่เคยประหม่าใจ...ยิ่งชายหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ใกล้ๆ......อยู่ใน ท่าทางเป็นกันเองปกติเรียบเฉย...โดนไม่มีสักเสี้ยวเดียวที่เขาจะเผลอหลุดลอด เอ่ยปากถึงเรื่องราวเมื่อค่ำคืนก่อน....แม้ว่าเขาจะได้เชยชมทุกซอกซอนและสัด ส่วนความหวานของวัยสาวเธอทั้งคู่มาอย่างอิ่มเอมแล้ว.....ความระมัดระวังและ ความหักห้ามฝืนใจสำรวจกายของทั้งสาวแนนและเชอรร์รี่ก็ค่อยๆจางหายไป หายไป..หายไป......จนกระทั่ง.........
....”โอ้..โห...กินกันเก่งแหะ...ขืนกินกันอย่างนี้..พี่เมาตายเลย....”
“อิอิ...ถ้าเมาเดี๋ยวเชอร์รี่ขับรถให้ค่ะพี่พจน์...”
“โอ้วววว..โน้ว....อย่าเลยน้องสาว......ยังไงพี่ก็สู้ตาย....โว้ว”...
“ยังไงก็อย่า.เมาไปก่อนพี่ชาญมานะค่ะ..พี่พจน์.....”
“โถ่... น้องแนน...ถ้าน้องสองคนไม่มอมพี่ละก็ไม่มีทางเมาครับ......อ้า...ใครโทรมา หว่า”..สุพจน์ออกอาการงุนงงเมื่อเสียงโทรศัพท์ของตัวเองบนโต๊ะดังขึ้นกระทัน หัน....ทำเอาภายในห้องทั้งห้องกลับสู่ภาวะปกติเงียบสงบอีกครั้ง
“..อ้าว ..คุณชาญ..ครับ.ๆๆ...ยังครับ...แหมจะกลับก่อนได้ไง.....อ้าวเหรอ....ว้า .....ว่าแต่เดี๋ยวคุณชาญมาแน่นอนใช่ไม้ครับ...โอเคๆๆ...ได้ครับเดี๊ยวผมกับ น้องๆจะรอคุณชาญแน่นอนครับ...ขอบคุณมาก...ครับๆๆ..”
“ขอแสดงความยินดี ด้วยสองสาว..เอ้ย..สองดาราสาวคนใหม่ของวงการ” สุพจน์ไม่รีบรอให้สองสาวที่กำลังนั่งนิ่งเงียบงันต้องใจจรดใจจอเต้นระส่ำๆ เมื่อได้ยินคำสนทนาของเขาและคุณที่ชื่อชาญ”
“ข่าวดี....พี่ศักดิ์แกคงไม่ เข้ามาแล้ว....แต่แกฝากพี่ชาญให้จัดการเลยครับ.....แต่มีข่าวร้ายด้วยนะ” คำพูดทิ้งท้ายอีกครั้งของสุพจน์ทำเอาสีหน้าที่กำลังยิ้มระรื่นของสองสาวถึง กับสะท้านไหวทันที..
“คือน้องเชอร์รี่กับน้องแนนคงต้องนั่งรอคุณชาญกับพี่ที่นี่อีกสัก 45นาทีนะ...”
“โถ่พี่พจน์ค่ะ....รอชั่วโมงนึงยังได้เลยเนอะแนน”..
“ช่าาย ค่ะ” เสียงตอบที่เริ่มจะลากยาวอันด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เพิ่งจะสำแดงผลหลุดออกมา จากคำตอบของแนน...แม้สุพจน์จะไม่ได้หันไปมองหน้าเธอแต่เขาก็จับทางได้ว่า ...ทุกอย่างที่คาดหมายไว้มันกำลังไปได้ด้วยดีไม่มีผิดพลาด.....
จากที่ นั่งกินนั่งจิ๊ปกันอย่างเงียบๆของคนทั้งสามก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป...เด็กสาว ทั้งสองคนที่เปิดใจคลายกังวลกับสิ่งที่เคยหวาดหวั่น....ค่อยๆถล่ำลึกดื่มด่ำ กับบรรยากาศเสียงเพลงอันแสนไพเราะ คลุกเคล้าด้วยอาหารชั้นดี และที่ขาดไม่ได้คือเจ้าสุราตัวร้ายที่ค่อยๆซึมซับเข้ากระแสเลือดภายใน กายอย่างต่อเนื่อง.......กิริยา มารยาท...และท่าทางที่เคยสงบเงียบเริ่มปลดปล่อย....ยิ่งชายหนุ่มผู้อยู่ท่าม กลางเธอทั้งสองคน...แม้จะเคยเชยชมแบบชิดใกล้ทั้งด้านนอกและด้านในอันแสนหวาน เต่งตึงไปทุกซอกส่วนของเรือนร่างอันอิ่มเอมมาแล้ว...แต่ตอนนี้เขากลับยังคง ท่าทางวางเฉย..สนุกสนานไปกับพวกเธอกับเรื่องราวต่างๆนาๆ..ก็ยิ่งทำให้ทุกๆ อย่างที่ควรจะป้องกันก็หมดลงอย่างไม่รู้ตัว....
....”นี่ๆๆ..พี่ว่าเราเปิดคาราโอเกะ..มาร้องเพลงกันดีกว่า”
“ด..ดี เยยค่าเพ่พด...เชอรรี่ก็อย่างร้องแล้ว” สาวน้อยไม่พูดเปล่าลุกขึ้นยืนโอนไปเอนมา..แม้จะไม่ถึงกับจะหกคมำ..แต่ท่าทาง ที่เห็นสุพจน์ก็รู้ดีว่า เด็กสาวผู้นี้กำลังถูกเจ้าสุราร้ายตัวฉกาจ...สำแดงเดชเข้าอย่างยากจะถอนตัว ซะแล้ว.....
สุพจน์เหลียวหันกลับไปยังสาวแนนทันทีเมื่อร่างงามของเชอร์ รี่บิดกลับเดินขโยกขเยกไปยังโฮมเธียเตอร์สุดหรูตรงข้ามกับโต๊ะโซฟาที่เขา นั่งอยู่......ชายหนุ่มถึงกับยิ้มกริ่มเมื่อเห็นท่าทางของสาวแนน เด็กสาวคนสวยอีกคนกำลังนั่งเอนหลังพิงแนบแอบเรือนร่างเข้ากับพนักพิงของโซฟา ตัวงามอย่างคนที่หมดเรี่ยวแรง.....ดวงตาของเธอบ่งบอกถึงสติสัมปัญชายะอัน อ่อนล้าด้วยฤทธิ์เหล้า...ปล่อยวางอารมย์ไปกับเสียงเพลงและสิ่งแวดล้อมอย่าง ดื่มด่ำอย่างไม่รู้ตัวเช่นกัน.......
....แล้วพลัน....พอเชอรรี่สามารถ จัดการให้เสียงเพลงจากคาราโอเกะภายให้ห้องเริ่มดังขึ้นได้....สุพจน์ก็ถึง กับเพลอยิ้มออกมาอย่างลืมตัวเมื่อทุกๆอย่างที่เขาได้คาดหมายไว้กำลังจะ ลุล่วงสำเร็จการได้ภายในอีกไม่ช้านี้.....ชายหนุ่มนั่งมองบันท้ายกลมกลึงที่ ห่อหุ้มด้วยกระโปรงนักศึกาษรัดรูปสีดำเข้มจนเห็นเป็นก้อนเนื้อกลมเด่นลอย เผยอส่ายไหวไปมาช้าๆขณะที่สาวเชอร์รี่กำลังก้มร่างคุกเข่าคล้ายหมอบคลานอยู่ บนพื้นห้องขณะที่เธอยังคงสาละวนควานมือสะเปสะปะไปมาเพื่อค้นหารายชื่อเพลง จากสมุดใหญ่เล่มหนาตรงหน้าจอทีวี....ลำเนื้อที่กำลังสงบนิ่งของสุพจน์ก็ เริ่มค่อยๆขยับขยายพองตัวทีละนิดๆไปพร้อมๆกับอารมย์หนุ่มภายในร่างที่ค่อยๆ เริ่มปะทุขึ้นปุดๆขึ้นเป็นเงาตามตัวด้วยเช่นกัน....
“น่าเย็ดจริงๆ เล้ยเชอร์รี่จ๋า..” เสียงกระซิบอย่างตื่นกระสันต์ของสุพจน์ดังขึ้นขณะที่สายตาของเขายังเพ่งมอง จรดจ่อกับบั้นท้ายอันกลมกลึงของเด็กสาวมหาลัยชื่อดังที่ยังส่ายไหวๆแอ่นเผยอ บั้นท้ายงามงอนขึ้นๆลงๆโดยที่ตัวเธอนั้นไม่ได้ตั้งใจ...สุพจน์มองไปท่อนลำ ใต้กางเกงก็เริ่มเบียดตัวโป่งพองขึ้นเป็นทวีคูณจนตอนนี้ชายหนุ่มถึงกับเริ่ม จุกอัดไปทั่วหว่างขาเมื่อเจ้าท่อนควยลำยาวของเขามันลุกโชนชูชันจนตึงแน่นถึง กับเผลอครางฮือส่งเสียงซี๊ดซ๊าดลอดออกมาจากริมฝีปากของตัวเองอย่างไม่ตั้งใจ ......
“ซี๊ดด...เฮีย...ออกมากันได้แล้ว....มาแอบดูกันก่อนแล้วค่อยหาจังหวะเอาและกัน”
สัญญาณ ประโยคนี้หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มขณะที่ตัวเขาใช้โทรศัพท์ของตัวเองกดหา ใครสักคนเพื่อส่งสัญญาณนั้นออกไปอย่างไม่ได้ระวังตัวเลยว่า.....ถ้อยคำเหล่า นั้นจะเข้าถึงหูของเด็กสาวอีกคนที่ยังคงนั่งอยู่ข้างๆ....แม้นร่างงามของเธอ จะไม่ได้นั่งจนแนบชิดติดกับเขา.... แต่คำพูดที่เต็มไปด้วยความกระสันต์อย่างเต็มทนจนลำลึงค์ท่อนควยของตัวเองถึง กับบวมเปล่งแบบนี้ แม้จะไม่จบประโยคหรือขยายควาให้มากกว่านี้ เป็นใครก็ต้องคาดเดาได้ไม่ยากว่ามันหมายถึงอะไร...แต่สำหรับสาวแนนกลับหา เป็นเช่นนั้นไม่.....แถมยังไม่สนใจอีกด้วยซ้ำว่าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ กำลังจ้องมองบั้นท้ายอันกลมกลึงของเพื่อนสาวตัวเองที่มาด้วยกันจนแทบตาถลน ออกจากเบ้าทั้งสองข้าง....ด้วยเพราะเธอเองนั้นบัดนี้ก็ปล่อยตัวและปล่อยใจไป กับบรรยากาศและฤทธิ์เหล้าร้ายจนหมดสิ้นเสียแล้ว
“วู้ๆๆ..อาวเลยเชอร์รี่..อาวแบบมันส์ๆๆเลย....เย้”
“เดี๋ยวซี๊......อาวเพลงนี้ก่อน.....เดี๋ยวจาดห้าย...น้องหนู”
เสียง ตอบโต้กันระหว่างสองสาวที่คนหนึ่งยังแทบจะหมอบคลานแอ่นลอยกอยก้นกลมสวยส่าย อาดๆท้าทายสายตาหนุ่ม ส่วนอีกคนหนึ่งก็ร้องตะโกนร่ำๆหน้าตาเยิ้มปรือแอ่นร่างอิงหลังอย่างระโหย แรงอยู่บนโซฟา....เนินเนื้อของอกสวยกลมแน่นใต้ภายใต้เสื้อขาวๆสะอาดตาของชุด นักศึกษาขยับไหวส่ายสะท้านเพยิบๆตามลมหายใจที่เริ่มจะร้อนแรงไปกับความ รู้สึก.....ทำเอาสุพจน์ถึงกับฉีกยิ้มจนแทบปริไปถึงข้างหู คงมีแต่แม้ร่างกายของเขาเท่านั้นที่ยังคงสงบนิ่ง....แต่ท่อนควยลำยาวกลับ เริ่มกระตุกไหวส่ายดิ๊กๆไม่มีหยุด...
........”อ้าววว..หมดแก้วครับ..ฉลองให้กับความสำเร็จของทั้งสองคน”..........
สุ พจน์ปรับสภาพให้ระงับความรู้สึกอย่างรวดเร็วเมื่อเชอร์รี่เสร็จภาระกับการ เลือกเพลงแล้วยันร่างลุกขึ้นพลิกหันกลับมายังที่นั่ง....เพียงเสี้ยววินาที ที่สายตองเขาเหลือบเห็นใบหน้าอันเยิ้มฉ่ำไม่แพ้กันของเด็กสาว.....สุพจน์ก็ ไม่ละทิ้งโอกาสสำคัญในทันทีรีบยกแก้วเหล้าของเขาและของเธอขึ้นพร้อมกัน ....ชายหนุ่มลุกยืนอย่างว่องไวขยับส่งแก้วเหล้าของเด็กสาวยื่นเข้าไปให้ พร้อมกับเอ่ยชวนแบบที่ไม่ให้เธอสามารถปฎิเสธได้ด้วยเหตุผลของความสำเร็จของ เด็กสาวที่กำลังจะมีขึ้นในไม่ช้า...
....”แน้..พ..พี่โพ๊ด..ลามเอียง .....นี่นา....ม่ายด้ายๆ..ต้องหมดแก้วกาบแนน..ด้วย...” สาวแนนถลึงตัวลุกพรวดจากโซฟาพร้อมกับแก้วเหล้าที่เธอเหลือบไปคว้ามาจากบน โต๊ะ
“ได้เลยครับ..เอ้าหมด....”....พลันสิ้นเสียง.........สองตาของสุ พจน์ก็ฉวัดเฉวียงไปมาอย่างรวดเร็วเพื่อมองภาพของสองสาวที่กำลังยกแก้วของตัว เองขึ้นดื่มเอื๊กๆๆปล่อยให้สุราในแก้วของแต่ละอนงค์นางไหลผ่านลำคออันขาว ผ่องของแต่ละคนหายเข้าไปในร่างงามจนหมดสิ้น...................
...................”แหม....เพลงนี้พี่ชอบมากเลยครับเชอร์รี่....นี่ถ้าเชอรร์รี่แดนส์เป็นก็คงดีเลย”
“โอ้ย....สบม.ค่ะพี่.......เชอรร์รี่กับแนนเคยแดนศ์กันมาแล้วคร่า.”
“หา..โอ้วว...ดีเลยครับงั้นไหนลองแดนส์ให้พี่ดูหน่อยได้ไม้ถือซะว่าซ้อมเป็นนักแสดงไปด้วยเลย”
เด็ก สาวเมื่อรู้สึกคลายกังวลแถมเจ้าฤทธิ์เหล้าตัวแสบกดดันประสาทและความนึกคิด เข้าอย่างเต็มที่เลยปล่อยตัวและปล่อยใจไปอย่างไม่ระมัดระวัง......อาการขี้ เล่นเหมือนเด็กสาวทั่วไปในวัยนี้จึงเผยอวดความสาวและความน่ารักออกมาอย่าง หมดเปลือก.......................ทั้งสาวแนนและเชอรรี่ต่างหันมาสบตาอันฉ่ำ ปรือเข้าด้วยกันทำท่าทางมีเลศในบางอย่างแล้วหนึ่งในสองสาวก็เอ่ยชวนชายหนุ่ม ออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
...”ด้ายยยคร่า..แต่พี่ต้องมาเต้นกับพวกเราด้วยน้า ค้า...” ไม่พูดเปล่า...สองสาวก็ก้าวขาเข้ามายืนล้อมชายหนุ่มอย่างรวดเร็วแล้วจากนั้น เธอทั้งคู่ต่างก็เริ่มขยับเขยื้อนเรือนร่างอันแสนสวยอัดแน่นไปด้วยวัยสาว ส่ายไหวขยับขยายท่วงท่าไปมาตามจังหวะแห่งเสียงเพลง...........โดยที่สุพจน์ ก็ไม่ขัดขืนที่จะโยกไหวร่างกายของตนเองไปพร้อมๆกับพวกเธอ
..................................
...............”น่าเย็ดทั้งคู่เลยโว้ยไอ้ชาญ”
“สุดยอดว่ะ...คุณพจน์นี้แมร่งเหลือแดกเลยจริงๆ........ว่าแต่จะเข้าไปได้เมื่อไหร่ว่ะไอ้ศักดิ์..กูเงี่ยนจะตายห่าแล้วนี้”
“เห้ย ๆๆเดี๋ยวโว้ย....รออีกสักพักรอยากูออกฤทธิ์ก่อน.........เดี๋ยวพอคุณพจน์แก ลากอีนังหนูสองคนนั้นไปเย็ดที่ห้องเมื่อไหร่เราค่อยตามเข้าไป......เข้าไป ตอนนี้เดี๋ยวไก่ตื่นหมดมึง”...........
“แล้วคุณพจน์แกจะกะถูกเหรอว่ะ..หรือว่ามึงเคยให้ยาแกไปใช้”
“ไม่ เคยว่ะ....แต่กูบอกแกแล้วให้ลองเข้าไปลูบๆกอดๆเด็กมันนิดๆก่อน..ถ้าเด็กมัน ไม่ว่าอะไรก็ให้ลองจับโน่นนี่ต่อ..แล้วถ้ามันยังไม่ว่าอะไรอีกคราวนี้ให้ลอง ล้วงดู..ถ้าลวงได้ไม่โวยวายละก็....คราวนี้ก็ค่อยจับเย็ดเลย..ฮ่าๆๆ”
..................... ภายในห้องรับรองอันกว้างขวางแม้ภายในจะเย็นสบายด้วยเครื่องปรับอากาศชั้นดี ที่สุดของเมืองไทย.....แต่กลับร่างงามที่ทั้งโยกทั้งเต้นเพลิดเพลินไปกับ เสียงเพลงกลับเริ่มเร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ.....เพียงแค่ฤทธิ์เหล้าที่พวกเธอ ดื่มด่ำไปกับมันจนวัดขนาดไม่ได้เมื่อผสมผสานกับเลือดกายที่โยกส่ายไปมาอย่าง ต่อเนื่องก็ยิ่งทำให้แอลกอฮออล์ตัวร้ายสยายปีกปกคลุมสิตสตังจนหมดสิ้น .......แต่สิ่งสำคัญที่ทำเอาเด็กสาวแสนสวยวัยหวานของรั้วมหาวิทยาลัยทั้งคู่ เริ่มจะหายใจติดๆขัดๆ.....ลมหายใจเริ่มรุนแรงเร่าร้อน.สติสตังเริ่มพลุก พล่านจนแทบจะควบคุมอารมย์ร้อนที่กำลังโหมพรือไว้ไม่อยู่ก็คือสิ่งที่อยู่ใน แก้วเหล้าของเธอเอง......มันไม่ใช่อยู่ในแก้วเหล้าที่เธอเป็นคนชงและยกขึ้น ดื่มเองในหลายๆแก้วที่เธอเพิ่งจะดื่มผ่านมันไปควบคู่กับการโย้กย้ายส่ายร่าง คลอเคลียกับจังหวะดนตรี.........แต่มันเป็นสิ่งที่อยู่ในแก้วเหล้าที่เธอ ทั้งสองคนยกมันขึ้นดื่มเพื่อฉลองกับการจะได้เป็นดาราพร้อมสุพจน์แก้วนั้นตา หาก................ชายหนุ่มอาศัยจังหวะที่ทั้งสองสาวเผลอไพลจ้องง่วนอยู่ กับการเปิดคาราโอเกะ....สำหรับของแอน....สุพจน์ใช้จังหวะที่เด็กสาวมัวแต่ จ้องมองร่างงามของเพื่อนสาวค้นหาและเลือกเพลง..ยาร้ายตัวแสบ...ไร้กลิ่น ไร้สี และไร้ซึ่งรสชาติ ถูกใส่ลงในแก้วเหล้าอ่อนๆที่เธอลืมตัวเผลอวางมันไว้ห่างตัวเองแต่ใกล้กับตัว เขา.....ส่วนของสาวเชอร์รี่นั้น..เจ้าเสือร้ายผู้ไม่รู้เลยว่าแฟนสาวสุดที่ รักของเขากำลังโดนน้องชายร่วมสายเลือดโหมกระหน่ำร่างงามที่กำลังหมอบ คลานอย่างเต็มกำลังจนร่างงามสั่นสะท้านไปมา...ก็ใช้จังหวะเพียงแค่เสี้ยว วินาทีใส่ลงไปในแก้วของเธอพร้อมๆกับยกมันยื่นให้เธอดื่มเพื่อฉลองความสำเร็จ นั่นเอง