เจ้าของบทประพันธ์ คุณ ซุ่ม

ตอนที่ 5...ส้มหล่น

.............................“คุณแพรท่าทางดูเหนื่อยๆยังไงชอบกลน๊ะครับ”
ตาชดคนขับรถวัยเฒ่า 50 กว่าๆ กล่าวขึ้นเมื่อ
หญิงสาวเจ้าของบ้านขึ้นนั่งบนเบาะด้านหลังรถเบนซ์คันหรูได้ไม่นาน

“ค่ะลุงชด
...สงสัยพักหลังแพรไม่ค่อยได้ออกไปไหนเท่าไหร่....พอออกมาที่ก็เลยเหนื่อยง่ายคงไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
โดยสายตองของเธอมองออกไปยังหน้าต่างรถด้านข้างอย่างไร้จุดหมาย
ตอนนี้ในหัวสมองของเธอเริ่มรู้สึกแปลก
ความร้อนรุ่มเริ่มปลุกคลุมไปทั่วร่างของเธอ
ภาพอันเลือนรางของเก่งขณะร่วมรักกับเธอเมื่อครั้งตอนแต่งงานใหม่ๆ
เกิดขึ้นว้ำแล้วซ้ำเล่า
ซึ่งเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร
หรืออาจจะเป็นเพราะพันช์แก้วนั้นที่มีเหล้าผสมอยู่ของสุพจน์ที่เธอยกดื่มขึ้นจนหมด
ทั้งๆที่เธอไม่ค่อยแออกงานสังคมในระยะหลังเท่าไหร่จึงทำให้เกิดอาการประหลาด
“ผมว่าคุณแพรถึงบ้านแล้วรีบอาบน้ำนอนเลยดีกว่านะครับเดี๋ยวไม่สบายเอาคุณเก่งจะเป็นห่วงได้.”
ไม่มีเสียงตอบจากนายสาวคนสวย.......ตาชดรู้สึกว่าตัวเองคงพูดอะไรผิด
เพราะแกก็รู้เต็มออกว่าระยะหลังเจ้านายหนุ่มของแกไม่ค่อยจะกลับบ้านนัก
ซึ่งก็จะเป็นเรื่องธรรมดาของสามีทั่วๆไปหากภรรยาของตนเหมือนกับผู้หญิงทั่วไป
แต่นี้นายหญิงของแก่ทั้งสาว
ทั้งสวยเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ
แม้แต่แกเองบางวันที่นายญิงคนสวยลงมาที่ดูดอกไม้ในสวนยามเช้าทั้งชุดนอนบางๆเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งทุกซอกทุกมุม
แก่ก็แทบจะเก็บอารมย์ไว้ไม่อยู่
ต้องไประบายเอากับป้านงค์บ่อยครั้งแต่ก็เป็นเฉพาเวลาแก่เห็นนายหญิงของแก่เท่านั้น
แต่ในยามปกติแกไม่อยากอยู่กับเมียแกเท่าไหร่นัก
ตาชดค่อยๆเหลือมองไปยังกระจกหลังเพื่อจะดูว่านายสาวของแกเป็นอะไรทำไมหลังจากแกพูดเมื่อกี้จึงไม่มีคำตอบกลับ
ภาพที่แกเห็นทำให้ตัวแกถึงกับขนลุกซุ่
ท่อนลำในกางเกงของแกกลับผงาดขึ้นทันที
ภาพที่เห็นนั้นนายหญิงสุดสวยของแกกำลังจ้องกลับมาที่กระจกที่แกมองอยู่
ดวงตาของเธอดูหยาดเยิ้ม
ลิ้นเรียวของเธอเลียไปรอบๆริมฝีปากบางคู่งามยั่วยวนเหมือนกับกำลังท้าท้ายคนแก่อย่างแกให้ทำอะไรสักอย่าง
แต่ที่สำคัญที่ทำให้ลำลึงค์ของแก่ลุกสู้ก็เป็นที่ท่านั่งของหญิงสาวซึ่งบัดนี้เธอเอนราบไปกับพนักพิงด้านหลัง
ชุดแซคสีดำที่แม้แต่เวลายืนปกติก็ยาวแค่ต้นขาเท่านั้น
บัดนี้สาวสวยได้แยกขาออกจากกันในลักษรณะแอ่นขึ้นอวดสายตาของผู้มอง
ทำให้ชายชุดมันเลื่อนสูงขึ้นไปมากเผยให้เห็นความโหนกนูนของเนินเนื้อหลัง เต่าขนาดพอดีมือโผล่พ้นชายชุดแซคออกมามีเพียงกางเกงชั้นในสีดำตัวน้อยที่ปก ปิดความนูนของมันเอาไว้
มือซ้ายของเธอวางราบไปกับขอบกระจกประตู
มือขวาเลื่อนขึ้นมาคลึงหน้าอกคู่งามด้านเดียวกันช้าๆปลายนิ้วเวียนวนลูบไล้ จุดเล็กๆบนยอดบัวคู่งามซึ่งตอนนี้มันนูนเด่นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเพราะหญิง สาวไม่ได้ใส่บราไปด้วยในวันนี้

“ลุงอยู่กับป้านงค์มาตั้งนานทำไม่มีลูกด้วยกันละค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยถามตามชดด้วยเสียงอันยั่วยวนทำเอานายชดพูดไม่ออก
“หรือว่าลุงเสื่อมไม่มีน้ำยาแล้ว”
คำถามที่เหมือนกับคำสบประมาททำให้ตาชดแถบจะอดกลั้นอารมตัวเองต่อไปไม่ไหว
แต่หากก็ยังนึกกลัวว่าอาจจะเป็นแผนของนายสาวคนสวยของตนก็ได้จึงได้ตอบกลับไปสั้นๆว่า
“ไม่หรอกครับคุณแพร
เพียงแต่เมื่อก่อนผมทำงานกลัวไม่มีเงินเลี้ยงลูก
แต่พอตอนนี้ไม่กลัวแล้วกลับเป็นนงค์ที่เค้ารับไม่ค่อยไหว”
สิ้นคำตาชดนึกว่าจะโดนตำหนิที่กล่าวตอบด้วยถ้อยคำส่อไปในทางเพศจึงเบี่ยงสายตาออกจากกระจกมองหลัง
แต่ก็กลับมีแต่ความเงียบกลับมาแกจึงเหลือบตากลับไปมองที่ร่างของหญิงสาวอีกครั้งซึ่งนายสาวของแกก็ยังคงมองกลับมาและอยู่ในท่าเดิม
แต่จะผิดจากเดิมบ้างก็ตรงตอนนี้มือที่ใช้คลึงเต้างามกลับเริ่มรุนแรงขึ้นทำ ให้คอเสื้อที่กว้างอยู่แล้วยิ่งกว้างมากขึ้นเผยให้เห็นหน้าอกคู่งามชัดเจน แม้ภายในรถจะไม่มีแสงแต่ความขาวของมันเมื่อต้องกับแสงไฟรถที่ผ่านมาด้านตรง ข้ามยิ่งทำให้ลำลึงค์ในกางเกงของแกใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนแกต้องใช้มือขวากดเอา ไว้
แพรวาเองบัดนี้เธอไม่รู้ตัวเธอเลยว่ากำลังทำอะไรอยู่ด้วยฤทธิ์ยาที่สุพจน์ใส่ลงในพันช์
ประกอบกับการที่เธอขาดการร่วมรักกับเก่งมานาน
ทั้งที่เพิ่งอายุเพียง 24 เท่านั้น
ทำให้สัญชาตญาณของธอยิ่งรู้สึกเร่าร้อนเป็นทวีคูณ
ตาชดตัดสินใจเด็ดขาดโดยที่แกไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับนายสาวของแก
แกรู้แต่เพียงว่ายามนี้นายสาวแกน่าจะให้ท่าและแกต้องเสี่ยงลองทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เสียโอกาสที่ไม่น่าเชื่ออย่างนี้เกิดขึ้นได้
แกตัดสินใจขับรถพยายามหาที่เหมาะๆเพื่อที่จะได้ทำอะไรบางอย่างอยู่นานโดยหารู้ไม่ว่าฤทธิ์ยาที่แพรวาได้รับเริ่มค่อยๆหมดฤทธิ์ลง
จนกระทั้งแกเจอโรงแรมม่านรูดใกล้ๆบ้านของนายสาวของแกๆจึงเลี้ยวรถเบนซ์คันงามเข้าไปจอดในโรงแรมม่านรูดแห่งนั้นทันที
“เฮ้ยไอ้หนุ่ม เอาเงินนี้ไป แล้วไม่ต้องเข้ามายุ่ง
พี่จะสนุกกับเพื่อนพี่ในรถนี้ละเปลี่ยนบรรยากาศดี
แต่เอ็งไปเปิดประตูห้องไว้ด้วยแล้วกันเพื่อจะเข้าห้องน้ำ”
ตาชดพูดกับเด็กประจำโรงแรมม่านรูด
ซึ่งมันก็รับคำอย่างดีโดยที่ไม่สามารถมองทะลุเข้ามาในรถได้เพราะติดฟิล์มกรองแสงสีดำสนิทไว้
เมื่อเด็กเดม่านที่หลังรถเสร็จและตาชดก็เอากระจกขึ้นแต่ยังคงสตาร์ทเครื่อง ทิ้งไว้พร้อมล็อกรถไว้ทั้งหมดจากนั้นแกก็ปีนข้ามไปยังเบาะหลังที่นายสาวของ ตัวเองยังคงนั่งอยู่ในท่าเดิม
เพียงแต่สายตาของเธอเริ่มหรี่ลงด้วยฤทธิ์ยา
ซึ่งขณะนี้เธอเองก็พยายามฝืนสู้กับมันอยู่ภายในโรงแรมม่านรูดกับคนรถเฒ่าสองต่อสองแล้ว
“ลุงชดจะทำอะไร……แล้วปีนข้ามมาทำไม”
แพรวาเอ่ยถามคนรถเฒ่าพร้อมกับขยับตัวจะนั่งให้ตรงตามปกติแต่ก็ไม่สามารถทำ ได้เพราะคนรถเฒ่าบัดนี้ได้เข้ามานั่งติดกับเธอทางด้านขวาแล้วใช้มือซ้ายกดลง บนต้นขาขวาของเธอไว้ขณะเดียวกันมือขวาก็จับไปที่เต้านมด้สนขวาของเธอพร้อม กับคลึงวนไปมาช้า
“ก็ลุงอยากแสดงให้คุณแพรดูไงครับว่าลุงหมดสภาพหรือเปล่า”
ขาดคำคนขับรถเฒ่าก็ใช้มือที่คลึงเต้านมคู่งามเอานิ้วแหวกคอเสื้อที่เปิดออก ไว้เดิมเผยให้เห็นยอดเม็ดสีชมพูอ่อนๆบนปลายปทุมถันที่ขาวเนียนเด้งโผล่พ้น เคอเสื้ออกมา
แกก้มลงค่อยๆใช้ลิ้นสากๆของแกเลียวนไปรอบๆเม็ดบัวสีชมพูซ้ายขวาสลับกันจนเปียกเฉะไปหมด
ขณะเดียวกันมือซ้ายที่กดต้นขาไว้ก็เลื่อนขึ้นสอดเข้าไปในชายชุดแซคสัมผัสกับ ความโหนกนูนขนาดฝ่ามือซึ่งมีเพียงชั้นในบางๆกันไว้นิ้วกลางค่อยกดลงบนรอยแยก เบาแล้วคลึงไปมาช้าๆ

0 ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น